Συγκεκριμένα, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας στηρίζοντας τις ευάλωτες και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες στο πλαίσιο του τρέχοντος σχεδίου δράσης για την πρόληψη επί θεμάτων Δημόσιας Υγείας και την ενίσχυση των ευπαθών ομάδων και των χρόνιων ασθενών, στηρίζει και το Σωματείο Ατόμων με Νόσο Crohn και Ελκώδη Κολίτιδα Αχαΐας με στόχο την ενημέρωση του γενικού πληθυσμού και την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση των δύο αυτών ιδιοπαθών φλεγμονωδών Νόσων του ανθρωπίνου εντέρου. Στην ιατρική κατατάσσονται στα αυτοάνοσα νοσήματα χωρίς σαφή αιτιολογία.

Στο πλαίσιο της ευαισθητοποίησης των πολιτών της Πάτρας θα πραγματοποιηθούν δρώμενα το Σάββατο 18 Μαΐου στην πλ. Γεωργίου Α΄ ξεκινώντας από τις 9.00 το πρωί με Εθελοντική Αιμοδοσία. Οι δράσεις θα συνεχιστούμε μέχρι τις 9.00 το βράδυ με τη συνδρομή του μουσικού συγκροτήματος CONTRA TEMPO.

Η νόσος του Crohn είναι μια ιδιοπαθής νόσος του εντέρου με άγνωστη αιτιολογία που προσβάλλει διάφορα τμήματα του πεπτικού σωλήνα από το στόμα, τον οισοφάγο, το στομάχι ως και σε όλο το μήκος του εντέρου. Η φλεγμονή μπορεί να επεκταθεί ή μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές (π.χ. συρίγγια), αλλά και εξωεντερικά συμπτώματα (π.χ. δερματικά εξανθήματα ή πληγές, αρθρίτιδες κ.λπ.).

Η ελκώδης κολίτιδα είναι και αυτή φλεγμονώδης νόσος του εντέρου στην οποία η φλεγμονή και οι βλάβες που προκαλεί εμφανίζονται μόνο στο παχύ έντερο. Με απλά λόγια, το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στα φυσιολογικά βακτήρια του εντέρου ή μικροβιακοί παράγοντες επιδρούν για χρόνια στο βλεννογόνο του εντέρου προκαλώντας τη βλάβη. Επίσης, σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της νόσου Crohn ή στην ελκώδη κολίτιδα φαίνεται να έχουν περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως φάρμακα, λοιμώξεις, διατροφή, αλλά και η κληρονομικότητα. Πολύ σημαντικό ρόλο στις νόσους αυτές έχει και ο ψυχολογικός παράγοντας σε άμεση σχέση με τις εξάρσεις ή τις υφέσεις της. Κύρια, αλλά όχι μοναδική, διαγνωστική εξέταση για τον εντοπισμό της νόσου Crohn και ελκώδους κολίτιδας είναι η κολονοσκόπηση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διάγνωσή τους συχνά καθυστερεί αρκετά, λόγω του πλήθους και της ποικιλίας των συμπτωμάτων, αλλά και επειδή συγχέονται με ελαφρύτερες νόσους ή σύνδρομα. Συνηθέστερα, η διάγνωση γίνεται στη δεκαετία 20-30 ετών, αλλά πλέον είναι συνήθης και η διάγνωση στην παιδική ή εφηβική ηλικία και κατατάσσονται στις πλέον διαδεδομένες παγκοσμίως.

Συνοδευτικό υλικό:

Επισυνάπτεται αφίσα με αναλυτικό πρόγραμμα.