Επίστρωση δίαυλου οπτικών ινών

Κύριοι,

Διερχόμενος σήμερα τον δρόμο Χαλανδρίτσας πρός Πάτρα, έπεσε στην αντίληψή μου

το εξής: Το συνεργείο που κάλυπτε με ασφαλτοτάπητα τον δίαυλο οπτικών ινών, χρησιμοποιούσε για την συμπίεση της ασφάλτου ένα πολύ μικρό μηχάνημα (πλάτους

50 -60 περίπου εκ. όσο και το πλάτος της λωρίδας). Ίσως λόγω της κατωφέρειας του δρόμου,ακριβώς πάνω από την Οβρυά, το μηχάνημα αυτό έκανε κραδασμούς συμπίεσης τέτοιους που θεωρώ, δεν επέτρεπαν την ομοιόμορφη συμπίεση της ασφάλτου επικάλυψης, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εργαζομένων.

Αποτέλεσμα αυτού η μη πλήρης εναρμόνηση της επιφάνειας της λωρίδας με την επιφάνεια του δρόμου. Αυτό το διαπίστωσα κινούμενος με τους δύο δεξιούς τροχούς επί της επίστρωσης. Έτσι πολλοί οδηγοί αποφεύγοντας την λωρίδα επικάλυψης κινούνται

πλησίον της διαχωριστικής γραμμής , με ότι αυτό συνεπάγεται.

Θεωρώ ότι σε περιπτώσεις όπως αυτή πρέπει να γίνεται χρήση μηχανήματος συμπίεσης

μεγαλυτέρου πλάτους ώστε να εναρμονίζεται πλήρως η επιφάνεια του δρόμου με αυτή της 

λωρίδας επίστρωσης.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας.

Ιωάννης Παπανικολάου