«Δυστυχώς, πληροφορηθήκαμε ότι το Δ’ Τμήμα του ΣτΕ ακύρωσε την υπουργική απόφαση με την οποία η ποικιλία Καλαμών χαρακτηρίστηκε συνώνυμη της Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) "Ελιά Καλαμάτας”. Οι Σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι αποκλειστικά μόνο οι Μεσσήνιοι καλλιεργητές μπορούν να αναγράφουν στις συσκευασίες την ένδειξη "Καλαμάτα" ("Kalamata"), ενώ οι παραγωγοί ελιάς της ποικιλίας αυτής άλλων περιοχών (εκτός της Μεσσηνίας) θα αναγράφουν ποικιλία "Ελιές Καλαμών" και την περιοχή προέλευσης (π.χ. Αγρίνιο).
Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας θα περιμένουμε να καθαρογραφεί η απόφαση, ωστόσο διατηρούμε την άποψη και την πεποίθηση που έχουμε εκφράσει πολλές φορές, δηλαδή ότι η Ελιά Καλαμών είναι ένα εθνικό προϊόν μείζονος αξίας για την εθνική οικονομία, που καλλιεργείται σε πολλές περιοχές της χώρας και μάλιστα, κατά πολύ μεγάλη πλειοψηφία, εκτός Μεσσηνίας.
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και ιδιαίτερα η Αιτωλοακαρνανία αποτελούν την περιοχή της χώρας με την μεγαλύτερη παραγωγή ποικιλίας ελιάς Καλαμών, κατέχοντας το 44% του παραγόμενου προϊόντος, το οποίο με την υπουργική απόφαση του 2018 μπορούσε να εξάγεται με τη θεσμοθετημένη ονομασία “Κalamata Οlives” χωρίς να δημιουργεί κανένα πρόβλημα στο ΠΟΠ. Ωστόσο, μετά την ακύρωση της υπουργικής απόφασης δημιουργείται ένα κενό εξαγωγών της τάξης των 65-70 χιλιάδων τόνων, που ισοδυναμεί με την απώλεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για τους παραγωγούς και την εθνική οικονομία, ενώ εγείρονται και σοβαροί φόβοι ότι τρίτες χώρες μπορεί να εκμεταλλευθούν αυτό το κενό και να προωθούν στις διεθνείς αγορές τις δικές τους ελιές, ίσως ακόμα και ως «Ελιές Καλαμών» με γεωγραφική ένδειξη παραγωγής.
Για τους λόγους αυτούς, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα συγκαλέσουμε το Περιφερειακό Συμβούλιο και επιπλέον, θα έρθουμε σε επαφή με άλλες Περιφέρειες, Περιφερειακές Ενότητες και ομάδες παραγωγών που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα, προκειμένου να κατατεθούν προτάσεις και να αναζητηθούν οι λύσεις που θα στηρίξουν το εθνικό προϊόν. Η άποψή μας ήταν και παραμένει, ότι η ελληνική γη και τα προϊόντα της, αποτελούν πολύτιμους εθνικούς θησαυρούς και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται, μακριά από αντιπαλότητες, τοπικισμούς και άγονες αντιπαραθέσεις».
