Το πλήρες κείμενο της επιστολής του κ. Κατσιφάρα έχει ως εξής:
«Κύριε Υπουργέ,
Γνωρίζετε ασφαλώς ότι η κατάσταση στον χώρο της Αυτοδιοίκησης βρίσκεται σε οριακό σημείο εξαιτίας της δρομολόγησης του μέτρου της διαθεσιμότητας.
Το προσωπικό των Περιφερειών, όπως συμβαίνει και στην Δυτική Ελλάδα, βρίσκεται σε διαρκείς κινητοποιήσεις και καταλήψεις εργασιακών χώρων, οι Υπηρεσίες είναι αδύνατον να λειτουργήσουν και βρίσκονται καθηλωμένες, η δε κοινωνική συνοχή βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού και απειλείται. Οι πάντες βρίσκονται σε αναβρασμό καθώς, πέραν των άλλων, έχουν κλυδωνιστεί η αξιοπιστία, η εμπιστοσύνη και η ελπίδα, τα δε αισθήματα ανασφάλειας και φόβου που κυριαρχούν ακυρώνουν κάθε προσπάθεια ανάταξης.
Είναι, επίσης, κοινή διαπίστωση ότι ο νόμος που ψηφίστηκε από την Βουλή είναι άδικος και ισοπεδωτικός και είναι ολοφάνερο ότι υποκρύπτει, ως «Κερκόπορτα», την αρχή του δρόμου που θα οδηγήσει σε ομαδικές απολύσεις. Κατά συνέπεια, ο νόμος αυτός δεν μπορεί να έχει την αποδοχή των εργαζομένων, ούτε των φορέων της Αυτοδιοίκησης.
Κατά την εκτίμηση μου υπάρχουν τρία ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί με σαφήνεια:
Πρώτον, εφ’ όσον η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι στόχος του μέτρου είναι η κινητικότητα των υπαλλήλων, γιατί δεν προηγήθηκε η καταγραφή κενών θέσεων προσωπικού όπου υπάρχουν και αν υπάρχουν;
Δεύτερον, ποια αρχή δικαίου και ποια λογική λέει ότι οι εργαζόμενοι με τα ίδια τυπικά προσόντα που υπηρετούν στον ίδιο ή σε άλλο φορέα, με τις ίδιες διατάξεις τακτοποίησης σε Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, αντιμετωπίζονται με διαφορετικά κριτήρια, όπως καθορίζει ο μαθηματικός τύπος;
Τρίτον, η αιτιολογική έκθεση του νόμου κάνει λόγο για 12.500 απολύσεις – διαθεσιμότητες μέχρι το τέλος του 2012. Το Υπουργείο, από την άλλη πλευρά, κάνει λόγο για 2.500 όταν όλοι γνωρίζουν ότι ο τελικός αριθμός, αν εφαρμοστεί ο νόμος, θα είναι πολλαπλάσιος. Που βρίσκεται η αλήθεια και γιατί υπάρχουν αυτές οι διαφορετικές προσεγγίσεις; Οι υπάλληλοι και οι φορείς οφείλουν να γνωρίζουν.
Δική μου γνώμη είναι ότι για να αποκατασταθούν η αξιοπιστία, η εμπιστοσύνη, η ομαλότητα και η εργασιακή ειρήνη καθώς και για να προστατευθούν στοιχειωδώς τα εργασιακά δικαιώματα και η έννοια του δικαίου, πρέπει άμεσα και χωρίς χρονοτριβή να προωθηθεί Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που θα αναστέλλει την εφαρμογή του νόμου.
Αναστολή έως ότου οι φορείς δώσουν – δημοσιοποιήσουν τις κενές θέσεις τους ώστε το προσωπικό να γνωρίζει πόσες κενές θέσεις υπάρχουν, που υπάρχουν και αν υπάρχουν. Μόνο τότε θα έχει νόημα η κινητικότητα και μόνο τότε θα εξαλειφθεί ο φόβος των απολύσεων. Επίσης, η ίδια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου θα πρέπει να προβλέπει ότι όποιος φορέας έχει τα οικονομικά περιθώρια και τις ανάγκες σε συγκεκριμένο προσωπικό να μπορεί, με ίδιους πόρους, να αναλαμβάνει την κάλυψη της διαφοράς του 25%, δηλαδή του υπολειπόμενου ποσού μισθοδοσίας όσων υπαχθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας.
Η λύση αυτή, κύριε Υπουργέ, είναι στα χέρια τα δικά σας και της κυβέρνησης. Περιθώρια για καθυστερήσεις δε υπάρχουν».
